تمام اين سالها ا زكنار اين كوچه ها و اين ديوارها عبور كرديم باهاشون زندگي كرديم.اما اينگار كه هميشه موندني هستن اما غافل از اينكه يه روزي كمرنگ ميشن.
يادمه هميشه از پشت پنجره سرويس كه ميني بوسي بود كه كنار بچه هاي شهدا مارو ميبرد مدرسه شاهد چند جمله درباره شهدا و ادامه جنگ بود كه هميشه ميخوندم (شهدا شمع محفل بشريتند) (شهيد هرگز نميميرد) و چند جمله ديگه كه در اثر اين ساليان توي ذهن من كم رنگ شده دعا كنيد ياد شهدا از دلمون كمرنگ نشه .....
