سلام

برام جالب شد دوباره که از توي فيد نگاه مي کردم اين احساس شهيد همون چيزي شده که توي يادداشت بود:" اول مربي عالم خداست، و اين يعني دلت را کف دست بگيري و بگويي خدايا هدايتش کن."

يه جور راهنمايي از صميم قلب خواستن و دل کندن از وابستگي ها، فک مي کنم شهيد تمام سرمايه ي خودش که قلب و دل ش باشه رو داره دو دستي تقديم ميکنه يه صداقتي داره اين تصاوير که نمي دونم از کجا دارم حسش مي کنم!