قبل از هر چیز

مهم:

مشارطه ای برای دفاع از حریم اهل بیت بویژه امام علی النقی علیه السلام

https://plus.google.com/103610290835356000308/posts/2HonFDL4pED

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

و اما بعد

هفت سین + یک صاد

هفت سین را چه کسی ابداع کرد و چرا و از کی نمیدانم ( البته شکسته نفسی است. چون قطعی اش را نیمدانم و از نظریه ها و فلسفه گویی های انجام شده بی خبر نیستم). اما همین را می دانم که پس از هزاران سال، حالا دارد اتفاقات مهمی در هفت سین باستانی ما می افتد. هفت سینی که دیگر به سماق و سیر وفا دار نیست. هفت سینی که به سجاده و سیم خاردار بیشتر فکر می کند. به گمان من پس از ظهور اسلام که قرآن را به سفره ی ایرانیان اضافه کرد، این دومین اتفاق در این سفره ی باستانی است. بخواهیم یا نخواهیم، این اتفاق که در سال های اخیر رخ داده، تابع بدعت مقدسی است که خانواده ها را از پای سفره ی سال تحویل خانه، به مناطق عملیاتی جنوب می کشاند. حالا سفره ی جدید خاک های غریب جنوب است. پس هفت سین خودش را هم می طلبد. هفت سینی با صفا.

سفره ی تحویل سال 1360 در منطقه ی سومار و در چادر گروهی رزمندگان ارتش.(عکس از آلبوم شخصی یوسف صفّار):

سفره ای که ما در تحویل سال 79 در مقتل الشهدای بهبهان، محور شهید صفوی در نزدیکی جاده ی خرمشهر پهن کردیم(سبزه، سجاده، سینه سرخ، سپر، سربندو...بقیه را بخاطر ندارم):

در لحظه ی تحویل سال 87 زوج جوانی در آستانه ی مقتل الشهدای شلمچه این هفت سین نقلی را جفت و جور کرده بودند:

این سفره در مسجدی واقع در بازار پشت جامع خرمشهر پهن بود و من ساعاتی پس از تحویل سال 87 آن را عکاسی کردم. به گمانم این بدعت که سفره ی سال تحویل درکنار محراب پهن شود و میوه و شیرینی و آجیل هم با پیش دستی برای پذیرایی در کنارش قرار گیرد، متآثر از حضور زائران راهی نور در این مسجد یا مساجد شبیه آن و پذیرایی از آنان است. باز هم خرمشهری ها بهتر می دانند:

این یکی سفره را تحویل سال 89بچه های راهی نور در قطار پهن کرده اند. آنان فارق از هر سین، دوست داشتنی های خود را ردیف کرده اند. از سنجاق و سیر و سیم کارت دم دست گرفته، تا پلاک و دیوان حافظ. چه کرده این دفاع مقدس برای پیوند امروز و دیروز فرهنگ ما!!!! (عکس از مدیر وبلاگ سراج)

و این هم سفره ی هفت سین، در یادمان شهدای عملیات رمضان و در تحویل سال 90 است. البته کمی جنگی تر (سیم چین، سیم خاردار، سیم تله، سربند...):

و البته فقط یک ماهی گلی در یادمان شهدای هور، تحویل سال 90:

این یادداشت تقدیم شد به آنان که بر خلاف عهد مألوف(!) امسال، سالشان را در شهر تحویل می کنند.

نوشته شده در شنبه 90/12/20ساعت 3:57 عصر توسط محمدرضامیری نظرات ( )