اوّل اینکه:
بعد از هتک حرمت دشمن به ساحت قدسی امام راحل و به جوش آمدن و نو شدن محبت مردم نسبت به آن پدر مهربان، قصد کردم سیمای مسیحایی 3 را سامان دهم ، امّا ادامه نهضت پوسترهای عاشورا مانع از ارائه به موقع آن شد. و البته خیریت در آن بود که چند نمونه هم از راهپیماای 9 دی و 22 بهمن به این مجموعه اضافه و چند نمونه ضعیف تر حذف گردند.
این یادداشت را تقدیم می کنم به فرزندان خوب و بی ادّعای حضرت روح الله و سربازان جوان رهبر معظم انقلاب که بدون هیچ نوع پشتیبانی از سوی صاحبان مناصب و کلید دارن مخازن ، فضای مجازی را عرصه جهاد خود قرار داده اند.

فَضَّلَ اللهُ المُجاهدینَ علیَ القاعِدینَ أجراً عَظیماً

دوم اینکه:
اگر قرار باشد هر کسی برای فرزندش چیزی به ارث بگذارد که به دردش بخورد و دستش در روزگار مبادا خالی نباشد، من تصمیم دارم برای دخترم محبت و معرفت خمینی را به ارث بگذارم. ملاکی برای شناخت امروزین حق و باطل. آشنایی و انس او با چهره ملکوتی امام و قصه های آخر شب اولین گامی بود که در آن توفیق نیز یافتم. خرداد امسال برای او آلبومی از تصاویر امام خریدم و در صفحه اول آن یادداشتی نوشتم تا 10 سال بعد آن را بخواند و بفهمد. نوشتم:
((خمینی را باید شناخت. زیرا خمینی مقدمه ای برای تحقق واقعه ای بزرگ بود. واقعه ( لِیُظهِرَهُ علَی الدّینِ کُِّله).
خمینی را باید شناخت. زیرا خمینی یک امتحان بزرگ بود برای آنان که فهمیدند. آنها که انقلاب خمینی را باور نکردند اگر در عصر رسول الله ص در مکه بودند، رسالت او را نیز باور نمی کردند. آنان که دور خمینی جمع نشدند اگر در عصر حسین بن علی ع بودند او را نیز تنها می گذاشتند. اگر آنان که با خمینی دشمنی کردند در عصر ظهور حضرت حجت عج باشند با او نیز دشمنی خواهند کرد.
سعی کن خمینی را بشناسی و به او عشق بورزی تا از بزرگترین فتنه ها سربلند بیرون آیی.))

سوم اینکه:
همانطور که بر همگان واضح و مبرهن است، در یادداشت های سیمای مسیحایی (1) و (2) ، گلمیخ از آن جهت به تصاویر امام می نگرد تا نکات ذیل را دریابد:
1- پوسترهای نابی که هم از حیث تصویر هم از جهت نسخه چاپی کمیاب است.
2-قالب های متنوع و متفاوتی که مردم تصویر محبوب خود را در آن چاپ و نصب کرده اند.
3-عمق و تنوع حضور تمثال امام از سال های دور در اماکن مختلف و همچنین گستردگی جغرافیایی این حضور.
4-علاقه و اهتمام مردم به نگهداری تمثال حضرت امام به عنوان تصویری مقدس، علیرغم قدمت وکهنگی یک نسخه.
5- بررسی خمینی خواهی عظیم آنهم نه از نوع دولتی و سازمانی بلکه از جنس مردمی اش.

و بالأخره اینکه:
نمی دانم کدام انسان بر سر گنج نشسته با ذوقی پوسترهای چاپ دهه50 و بلکه 40 از تمثال امام را از گنجه خانه اش بیرون کشیده بود و در راهپیمایی9دی میان مردم تقسیم کرده بود که هر چه دویدم تا یک پوستر هم نصیب من بشود، به گرد پایش هم نرسیدم! سه نمونه زیر از همان پوستر هاست در دست مردم مشهد در راهپیمایی عظیم حمایت از ولایت:

و این هم تصویری از امام در نوفلو شاتو در دست مادر سالخورده ای که دوست نداشت چهره اش در عکس من باشد ولی اصرار داشت که از عکس امام عکاسی کنم:

و این یکی هم پوستر قدیمی امام را پلاکارد کرده بود و در22بهمن در مشهد به خیابان آورده بود. این تصویر مربوط به سال 58 در دوران اقامت حضرت امام در قم است:

راستی چرا امسال در راهپیمایی های بعد از16 آذر و عاشورا، مردم عکس های امام را از خانه های خودشان به خیابان آوردند؟ چیزی که هیچ وقت درین سطح اتفاق نیافتاده بود. این برای من پیامهای زیادی داشت و برای بیشتر دانستن از شما می پرسم و امیدوارم در در کامنتی که شاید بگذارید به آن پاسخ دهید.
اما عکس های امام در ویترین شهدا. در بسیاری از گلزار شهدا یی که به دست مسئولین پاکسازی نشده هنوز تنها تصویری که در کنار تصویر شهید در قاب بالای مزارش فرار دارد، تصویر امام است. و این یعنی مشخص کردن خط شهید از طرف بازماندگان او. علاوه بر آنچه در سیمای مسیحایی یک تقدیم کردم، این نمونه ها را هم ببینید:

بهشت رضای مشهد، قبل از پاکسازی! پوستر نقاشی از همان عکس قبلی



باز هم همان بهشت رضای سابق، عکس شهید در کنار تابلوی نقاشی از تصویر مربوط به دیدارهای مردمی امام در پشت بام منزلشان درقم



گلزار شهدای زاهدان، تصویر امام در اتاق کارشان در جماران

گلزار شهدای فریمان، چاپ سیلک در بشقاب. امام قبل از تبعید
در بازار زاهدان دستفروشی که بساط خود را در یک صندوق آبی چوبی جمع می کرد و پهن می کرد، تمام دیوار آن صندوق را پر کرده بود از کارت پستال ها و لیبل های قدیمی جوراجور. ودر آن میان این دو عکس حضرت امام دیده می شد:



کارت پستال از تصویر امام در مدرسه علوی و روزهای آغازین بازگشت به میهن، در حال استراحت کنار پنجره بین دو دیدار



 کارت پستال تصویر امام در قم بعد از بازگشت
و این یکی چاپ سیلک بر روی قالیچه در یکی از مغازه های بازار زاهدان:



در دو سوی دیوارهای داخلی بقعه امامزاده پیر داوود شهر قمصر کاشان، این تصویر امام چاپ بر روی آینه و در میان آینه کاریها تعبیه شده است:



و این تصویر زیبا را دوست عزیزم آقای سالکی در روستاهای حاشیه میبد یزد به یادگار گرفته بود وسال ها دست من امانت بود. که پس از کسب اجازه از ایشان در این یادداشت تقدیم می کنم:



تصویر امام مربوط به قم در سالهای قبل از تبعید
دوست کتابمدارم عابس قدسی ، بزرگواری کرده و این عکس را با توضیح زیرش برای من که نه برای شما ایمیل کرده است:

از طریق ایمیل عکسی را که سال‌ها قبل در مامن یکی از غارنشینان میمند شهر بابک گرفتم تقدیم حضورتان می‌کنم. اهالی میمند زندگی واقعا بدوی دارند. زندگی در دل غارهایی که چندهزارسال قبل در دل کوه حفر شده. بی هیچ نشانی از تمدن امروزی. در یکی از این منازل! 3 عکس از امام به دیوار وسقف غار آویخته شده بود.
توضیح من اینکه عکس مربوط به محل اقامت موقت امام در دربند تهران است.
در پایان:
لازم می دانم از سایت ساجد به دلیل ارائه پیاپی تصاویر نایاب از حضرت امام ، تشکر و قدردانی نمایم.

 

 

نوشته شده در جمعه 88/11/30ساعت 2:40 عصر توسط محمدرضامیری نظرات ( )