در دیوان امام عزیزمان می خوانیم :(جمهوری اسلامی ما جاوید است /دشمن ز حیات خویشتن نومید است ) ویا : (جمهوری ما نشانگر اسلام است / افکار پلید فتنه جویان خام است ) ویا :( بر پرچم جمهوری اسلامی ما / تمثال مبارک محمد باشد)

این ضمیر ملکی ما که امام بلا فاصله پس از جمهوری اسلامی آورده اند ، جمهوری اسلامی را سخت از خود کرده . وحقیقت هم همین است هیچ نظامی و حتی هیچ جمهوری ای اینقدر از آن مردمش نیست که جمهوری ما هست .

و باز این همان چیزی است که مردم آن را با بیان ساده هنری خود بیان کرده اند . آنان بلاواسطه و خود جوش با نقش کردن نشان جمهوری اسلامی ، تعلق خود را به جمهوری والبته تعلق جمهوری را به خود نشان می دهند . آنهم با شیوه ها و دست خط های متنوع ، منحصر به فرد و شخصی . قوانینی که ظاهرا نقش نشان جمهوری اسلامی را منحصر به سازمان های رسمی دولتی می داند ، البته شامل این امر نمی شود . چرا که جمهوری اسلامی خیلی بیشتر از این ها متعلق به مثلا صاحب پیراهن دوزی یوسف است .

نکته جالب دیگر آن است که ازقضا این امر منحصر به سالهای ابتدایی انقلاب نیز نمی شود و بسیارند نشان هایی که در سالهای اخیر بر سر در مغازه ها دیوار ها نقش بسته .

به استثنای مواردی که متاسفانه به علت مسلح نبودن نتوانسته ام از آن ها تصویر بگیرم این ها برخی از مصادیق جمهوری اسلامی مردمی ماست :

 

 

بالاهای جبل النور ( کوهسنگی سابق)

 

میدان شهدا ، ابتدای خیابان شهید هاشمی نژاد

 

 

یکی از کوچه های منتهی به خیابان آزادی که الان شماره ش یادم نیست

 

یک رحل قرآن در یکی از فروشگاه های خواجه مراد

 

واین یکی سر در خانه ای در پس کوچه های خیابان طبرسی

نوشته شده در دوشنبه 86/10/17ساعت 12:12 صبح توسط محمدرضامیری نظرات ( )